СУРАТУ-Н-НУР бо хати кирили
(64 ояҳ) (Сураи 24)
Бисмиллаҳи-р-Раҳмани-р-Раҳим.
Суратун анзалнаҳа ва фаразнаҳа ва анзална фиҳа айатим баййинати-л лаъаллакум тазаккарун. 1. Аз-занияту ва-з-занй фаҷлиду кулла ваҳиди-м минҳума миата ҷалдаҳ. Ва ла таъхузкум биҳима раъфатун фи диниллаҳи ин кунтум туъминуна биллаҳи ва-л-явми-л ахир. Ва-л яшҳад ъазабаҳума тоифату-м мина-л муъминин. 2. Аз-занй ла янкиҳу илла заниятан ав мушриката-в ва-з-занияту ла янкиҳуҳа илла занин ав мушрик. Ва ҳуррима залика ъала-л-муъминин. 3. Ва-л лазина яимуна-л-муҳсанати сумма лам яъту би арбаъати шуҳадаа фаҷлидуҳум саманина ҷалдата-в ва ла тақбалу лаҳум шаҳадатан абада. Ва улаика ҳуму-л-фасиқун. 4. Илла-л-лазина табу мим баъди залика ва аслаҳу фа инналлоҳа Ғафуру-р-Раҳим. 5. Ва-л лазина яимуна азваҷаҳум ва лам яку-л лаҳум шуҳадау илла анфусуҳум фа шаҳадату аҳадиҳим арбаъу шаҳадатим биллаҳи иннаҳу ламина-с-содиқин. 6. Ва-л ҳамисату анна лаънаталлоҳи ъалайҳи ин кана мина-л казибин. 7. Ва ядрау ъанҳа-л-ъазаба ан ташҳада арбаъа шаҳадатим биллаҳи иннаҳу ла мина-л-казибин. 8. Ва-л-ҳамисата анна аазабаллоҳи ъалайҳа ин кана мина-с-содиқин. 9. Ва лав ла фазлуллоҳи ъалайкум ва раҳматуҳу ва анналлоҳа Таввабун Ҳаким. 10.
Инна-л-лазина ҷау би-л-ифки ъусбату-м минкум ла таҳсабуҳу шарра-л-лакум бал ҳува хайру-л лакум. Ли куллимрии-м минҳум-м мактасаба мина-л-исм. Ва-л лази тавалла кибраҳу минҳум лаҳу ъазабун Ъазим. 11. Лав ла из самиътумуҳу занна-л-муъминуна ва-л муъминату би анфусиҳим хайра-в ва қолу ҳаза ифку-м мубин. 12. Лав ла ҷазу ъалайҳи би арбаъати шуҳадаъ.Фа из лам яъту би-ш-шуҳадаи фа улаика ъиндаллоҳи ҳуму-л-казибун. 13. Ва лав ла фазлуллоҳи ъалайкум ва раҳматуҳу фи-д-дунйа ва-л-ахирати ла массакум фи ма афазтум фиҳи ъазабун Ъазим. 14. Из талаққавнаҳу би алсинатикум ва тақулуна би афваҳикум-м ма лайса лакум биҳи ъилму-в ва таҳсабунаҳу ҳаййина-в ва ҳува ъиндаллоҳи Ъазим. 15. Ва лав ла из самиътумуҳу қултум-м ма якуну лана ан-н-натакаллама би ҳаза субҳанака ҳаза буҳтанун Ъазим. 16. Яъизукумуллоҳу ан таъуду ли мислиҳй абадан ин кунтум-м муъминин. 17. Ва юбаййинуллоҳу лакуму-л-айат. Валлоҳу Ъалимун Ҳаким.18. Инна-л-лазина юҳиббуна ан ташйъа-л фаҳишату фи-л-лазина амануу лаҳум ъазабун алимун фи-д-дунйа ва-л-ахирати валлоҳу яъламу ва антум ла таъламун. 19. Ва лавла фазлуллоҳи ъалайкум ва раҳматуҳу ва анналлоҳа Рауфу-р-Раҳим. 20.
Йа айюҳа-л-лазина аману ла таттабиъу хутувати-ш шайтон. Ва ма-й яттабиъ хутувати-ш-шайтони фа иннаҳу яъмуру би-л-фаҳшаи ва-л-мункар. Ва лавла фазлуллоҳи ъалайкум ва раҳматуҳу ма зака минкум-м мин аҳадин абада-в ва лакинналлоҳа юзакки ма-й яшаъ. Валлоҳу Самиъун Ъалим. 21. Ва ла яътали улу-л фазли минкум ва-с-саъати ай юъту ули-л-қурба ва-л масакина ва-л муҳаҷирина фи сабилиллаҳ. Ва-л яъфу ва-л ясфаҳу. Ала туҳиббуна ай яафираллоҳу лакум. Валлоҳу Ғафуру-р-Раҳим. 22. Инна-л-лазина яимуна-л муҳсанати-л-адфилати-л-муъминати луъину фи-д дунйа ва-л-ахирати ва лаҳум ъазабун Ъазим. 23. Явма ташҳаду ъалайҳим алсинатуҳум ва айдиҳим ва арҷулуҳум би ма кану яъмалун. 24. Явмаизи-й юваффиҳимуллоҳу динаҳуму-л-ҳаққа ва яъламуна анналлоҳа Ҳува-л Ҳаққу-л-мубин. 25. Ал хабисату лил хабисина ва-л-хабисуна лил хабисат. Ва-т таййибату ли-т-таййибина ва-т-таййибуна ли-т таййибат. Улаика мубаррауна мим ма яқулун. Лаҳум-м мағфирату-в ва ризқун карим. 26. Йа айюҳа-л-лазина аману ла тадхулу буйутан ғайра буйутикум ҳатта тастаънису ва тусаллиму ъала аҳлиҳа. Заликум хайру-л лакум лаъаллакум тазаккарун. 27.
Фа ил лам таҷиду фиҳа аҳадан фа ла тадхулуҳа ҳатта юъзана лакум. Ва ин қила лакумурҷиъу фарҷиъу ҳува азка лакум. Валлоҳу би ма таъмалуна Ъалим. 28. Лайса ъалайкум ҷунаҳун ан тадхулу буйутан ғайра маскунатин фиҳа матаъу-л лакум. Валлоҳу яъламу ма тубдуна ва ма тактумун. 29. Қул лил муъминина яғуззу мин абсориҳим ва яҳфазу фуруҷаҳум. Залика азка лаҳум. Инналлоҳа Хабирум би ма яснаъун. 30. Ва қул лил муъминати яғзузна мин абсориҳинна ва яҳфазна фуруҷаҳунна ва ла юбдина зинатаҳунна илла ма заҳара минҳа. Ва-л-язрибна би хумуриҳинна ъала ҷуйубиҳинн. Ва ла юбдина зинатаҳунна илла ли буъулатиҳинна ав абаиҳинна ав абаи буъ улатиҳинна ав абнаиҳинна ав абнаи буъулатиҳинна ав ихваниҳинна ав бани ихваниҳинна ав бани ахаватиҳинна ав нисаиҳинна ав ма малакат аимануҳунна ави-т-табиъина ғайри ули-л ирбати мина-р-риҷали ави-т-тифли-л-лазина лам язҳару ъала ъавроти-н-нисаъ. Ва ла язрибна би арҷулиҳинна ли юълама ма юхфина мин зинатиҳинн. Ва тубу илаллоҳи ҷамиъан айюҳа-л-муъминуна лаъаллакум туфлиҳун. 31.
Ва анкиҳу-л-айама минкум ва-с-солиҳина мин ъибадикум ва имаикум. Ий якуну фуқароа юғниҳимуллоҳу мин фазлиҳ. Валлоҳу васиъун Ъалим. 32. Вал ястаъфифи-л-лазина ла яҷидуна никаҳан ҳатта юғнияҳумуллоҳу мин фазлиҳ. Ва-л лазина ябтағуна-л-китаба мим ма малакат айманукум фа катибуҳум ин ъалимтум фиҳим хайрд. Ва атуҳум-м мим малиллаҳи-л-лази атакум. Ва ла тукриҳу фатайатикум ъала-л-биғои ин арадна таҳассуна-л ли табтағу ъараза-л-ҳайати-д-дунйа. Ва ма-й юкриҳҳунна фа инналлоҳа мим баъди икрдҳиҳинна Ғафуру-р-Раҳим. 33. Ва лақад анзална илайкум айати-м мубаййинати-в ва масала-м мина-л лазина халав мин қабликум ва мавъизата-л лил муттақин.34. ф Аллоҳу нуру-с-самавати ва-л-арз. Масалу нуриҳй ка мишкатин фиҳа мисбаҳ. Ал-мисбаҳу фи зуҷаҷаҳ. Аз-зуҷаҷату ка-аннаҳа кавкабун дуррийю-й йуқаду мин шаҷарати-м мубаракатин зайтунати-л ла шарқиййати-в ва ла ғарбийяти-й якаду зайтуҳа юзиу ва лав лам тамсасҳу нар. Нурун ъала нур. Яҳдиллаҳу ли нуриҳи ма-й яшаъ. Ва язрибуллоҳу-л-амсала ли-н-нас. Валлоҳу би кулли шай-ин Ъалим. 35. Фи буйутин азиналлоҳу ан турфаъа ва юзкара фиҳасмуҳу юсаббиҳу лаҳу фиҳа би-л-ғудувви ва-л-асол. 36.
Риҷалу-л ла тулҳиҳим тиҷарату-в ва ла байъун ъан зикриллаҳи ва иқоми-с-салати ва итаи-з-закати яхофуна явман татақаллабу фиҳи-л-қулубу ва-л абсор. 37. Ли яҷзияҳумуллоҳу аҳсана ма ъамилу ва язидаҳум-м мин фазлиҳ. Валлоҳу ярзуқу ма-и яшау би ғайри ҳисаб. 38. Ва-л-лазина кафару аъмалуҳум ка сардбим би қиъати-и яҳсабуҳу-з зам-ану маан ҳатта иза ҷраҳу лам яҷидҳу шай-ав ва ваҷадаллоҳа ъиндаҳу фа ваффаҳу ҳисабаҳ. Валлоҳу сариъу-л ҳисаб. 39. Ав ка зулуматин фи баҳри-л луҷҷиййи-и яғшаҳу мавҷу-м мин фавқиҳи мавҷу-м мин фавқиҳи саҳаб. Зулуматум баъзуҳа фавқа баъзин иза ахраҷа ядаҳу лам якад яроҳа. Ва ма-л лам яҷъалиллаҳу лаҳу нуран фа ма лаҳу мин-н-нур. 40. Алам тара анналлоҳа юсаббиҳу лаҳу ман фи-с-самавати ва-л арзи ва-т-тайру соффат. Куллун қад ъалима салатаҳу ва тасбиҳаҳ. Валлоҳу Ъалимум би ма яфъалун. 41. Ва лиллаҳи мулку-с-самавати ва-л-арзи ва илаллоҳи-л-масир. 42. А-лам тара анналлоҳа юзҷи саҳабан сумма юаллифу байнаҳу сумма яҷъалуҳу рукаман фа тара-л-вадқа яхруҷу мин хилалиҳи ва юназзилу мина-с-самаи мин ҷибалин фиҳа мим барадин фа юсйбу биҳи ма-и яшау ва ясрифуҳу ъа-м ма-й яшаъ. Якаду сана барқиҳи язҳабу би-л-абсор. 43.
Юқаллибуллоҳу-л-лайла ва-н-наҳар. Инна фи залика ла ъибрата-л ли ули-л-абсор. 44. Валлоҳу халақа кулла даббати-м мим маъ. Фа минҳум-м ма-й ямши ъала батниҳи ва минҳум-м ма-й ямши ъала риҷлайни ва минҳум-м ма-й ямши ъала арбаъ. Яхлуқуллоҳу ма яшаъ. Инналлоҳа ъала кулли шай-ин қадир. 45. Лақад анзална айати-м мубаййинат. Валлоҳу яҳди ма-й яшау ила сироти-м мустақим. 46. Ва яқулуна аманна биллаҳи ва би-р-расули ва атаъна сумма ятавалла фариқу-м минҳумм мим баъди залик. Ва ма улаика би-л-муъминин. 47. Ва иза дуъу илаллоҳи ва расулиҳи ли яҳкума байнаҳум иза фариқу-м минҳум-м муъризун. 48. Ва ий яку-л лаҳуму-л-ҳаққу яъту илайҳи музъинин. 49. А-фи қулубиҳим-м маразун ам иртабу ам яҳафуна ай яҳйфаллоҳу ъалайҳим ва расулуҳ. Бал улаика ҳуму-з-золимун. 50. Иннама кана қавла-л-муъминина иза дуъу илаллоҳи ва расулиҳи ли яҳкума байнаҳум ай яқулу самиъна ва атаъна. Ва улаика ҳуму-л-муфлиҳун. 51. Ва ма-й ютиъиллаҳа ва расулаҳу ва яхшаллоҳа ва яттақҳи фа улаика ҳуму-л фаизун. 52. Ва ақсаму биллаҳи ҷаҳда аиманиҳим ла ин амартаҳум ла яхруҷунн. Қул ла туқсиму. Тдъату-м маъруфаҳ. Инналлоҳа Хабирум би ма таъмалун.53.
Қул атиъуллоҳа ва атиъу-р-расул. Фа ин таваллав фа иннама ъалайҳи ма ҳуммила ва ъалайкум-м ма ҳуммилтум. Ва ин тутиъуҳу таҳтаду. Ва ма ъала-р расули илла-л балағу-л-мубин. 54. Ваъадаллоҳу-л лазина аману минкум ва ъамилу-с-солиҳати ла ястахлифаннаҳум фи-л-арзи камастахлафа-л-лазина мин қаблиҳим ва ла юмаккинанна лаҳум динаҳуму-л лазиртазо лаҳум ва ла юбаддиланнаҳум-м мим баъди хавфиҳим амна. Яъбудунани ла юшрикуна би шай-а. Ва ман кафара баъда залика фа улаика ҳуму-л фасиқун. 55. Ва ақиму-с-салата ва ату-з-заката ва атиъу-р-расула лаъаллакум турҳамун. 56. Ла таҳсабанна-л-лазина кафару муъҷизина фи-л-арз. Ва маъваҳуму-н-нар. Ва лабиъса-л-масир. 57. Йа айюҳа-л-лазина аману ли ястаъзинкуму-л-лазина малакат айманукум ва-л-лазина лам яблуғу-л ҳулума минкум саласа маррдт. Мин қабли салати-л фаҷри ва ҳина тазаъуна сийабакум-м мина-з заҳйрати ва мим баъди салати-л-ъишаъ. Саласу ъавроти-л лакум. Лайса ъалайкум ва ла ъалайҳим ҷунаҳум баъдаҳунн. Таввафуна ъалайкум баъзукум ъала баъз. Казалика юбаййинуллоҳу лакуму-л-айат. Валлоҳу Ъалимун Ҳаким. 58.Ва иза балаға-л-атфалу минкуму-л-ҳулума фа-л ястаъзину камастаъзана-л-лазина мин қаблиҳим. Казалика юбаййинуллоҳу лакум айатиҳ. Валлоҳу Ъалимун Ҳаким. 59. Ва-л-қаваъиду мина-н-нисаи-л лати ла ярҷуна никаҳан фа лайса ъалайҳинна ҷунаҳун ай язаъна сийабаҳунна ғайра мутабарриҷатим би зинаҳ. Ва ай ястаъфифна хайру-л-лаҳунн. Валлоҳу Самиъун Ъалим. 60. Лайса ъала-л-аъма ҳараҷу-в ва ла ъала-л-аъраҷи ҳараҷу-в ва ла ъала-л-маризи ҳараҷу-в ва ла ъала анфусикум ан таъкулу мим буйутикум ав буйути абаикум ав буйути уммаҳатикум ав буйуути ихваникум ав буйуути ахаватикум ав буйути аъмамикум ав буйути ъамматикум ав буйути ахваликум ав буйуути ҳалатикум ав ма малактум-м мафатиҳаҳу ав садйқикум. Лайса ъалайкум ҷунаҳун ан таъкулу ҷамиъан ав аштата. Фа иза дахалтум буйутан фа саллиму ъала анфусикум таҳийята-м мин ъиндиллаҳи мубаракатан таййибаҳ. Казалика юбаййинуллоҳу лакуму-л-айати лаъаллакум таъқилун. 61.
Иннама-л-муъминуна-л-лазина аману биллаҳи ва расулиҳи ва иза кану маъаҳа ъала амрин ҷамиъи-л лам язҳабу ҳатта ястаъзинуҳ. Инна-л-лазина ястаъзинунака улаика-л-лазина юъминуна биллаҳи ва расулиҳ. Фа изастаъзанука ли баъзи шаъниҳим фаъза-л лиман шиъта минҳум вастағфир лаҳумуллоҳ. Инналлоҳа Ғафуру-р-Раҳим. 62. Ла таҷъалу дуъаа-р-расули байнакум ка дуъаи баъзикум баъзо. Қад яъламуллоҳу-л-лазина ятасаллалуна минкум ливаза. Фа-л яҳзари-л-лазина юҳалифуна ъан амриҳи ан тусибуҳум фитнатун ав юсибуҳум ъазабун алим. 63. Ала инна лиллаҳи ма фи-с самавати ва-л-арз. Қад яъламу ма антум ъалайҳи ва явма юрҷаъуна илайҳи фа юнаббиуҳум би ма ъамилу. Валлоҳу би кулли шай-ин Ъалим. 64.
Тарчумаи Сураи Нур
Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!
1. Сураест, ки онро нозил кардаем ва воҷибаш сохтаем ва дар он оёте равшан фиристодаем, бошад, ки панд гиред.
2.Зану марди зинокорро ҳар якро сад зарба бизанед. Ва агар ба Худову рӯзи қиёмат имон доред, мабод, ки дар ҳукми Худо нисбат ба он ду раҳмдил гардед. Ва бояд, ки ба ҳангоми шиканҷа карданашон гурӯҳе аз мӯъминон ҳозир бошанд.
3.Марди зинокор ҷуз зани зинокор ё мушрикро намегирад ва зани зинокорро ҷуз марди зинокор ё мушрик намегирад. Ва ин бар мӯъминон ҳаром шудааст.
4.Касонеро, ки занони покро ба зино мутаҳҳам мекунанд ва чаҳор шоҳид намеоваранд, ҳаштод зарба бизанед ва аз он пас ҳаргиз шаҳодаташонро напазиред, ки мардуме фосиқанд.
5.Ғайри касоне, ки баъд аз он тавба кунанд ва ба салоҳ оянд. Зеро Худо омурзандаву меҳрубон аст!
6.Ва касоне, ки занони худро ба зино мутаҳҳам мекунанд ва шоҳиде ҷуз худ надоранд, ҳар як аз онҳоро чаҳор бор шаҳодат аст ба номи Худо, ки ҳаройна, аз ростгӯён аст2.
7.Ва бори панҷум бигӯяд, ки лаънати Худо бар ӯ бод, агар аз дурӯғгӯён бошад.
8.Ва агар он зан чаҳор бор ба Худо савганд хӯрад, ки он мард дурӯғ мегӯяд, ҷазо аз ӯ бардошта мешавад.
9.Ва бори панҷум бигӯяд, ки хашми Худо бар ӯ (бар зан) бод, агар мард аз ростгӯён бошад.
10.Чӣ мешуд, агар фазлу раҳмате, ки Худо бар шумо арзонӣ доштааст, намебуд (ҳаройна, нобуд мешудед)? Ва ҳаройна, Худо тавбапазиру ҳаким аст.
11.Касоне, ки он дурӯғи бузургро сохтаанд, гурӯҳе аз шумоянд. Мапиндоред, ки шуморо дар он шарре бувад. Балки, хайри шумо дар он бувад. Ҳар марде аз онҳо ба он андозаи гуноҳ, ки кардааст, ба ҷазо расад ва аз миёни онҳо, он ки бештарини ин бӯҳтонро ба ӯҳда дорад ба азобе бузург гирифтор меояд1.
12.Чаро ҳангоме ки он бӯҳтонро шунидед, мардону занони мӯъмин ба худ гумони нек набурданд ва нагуфтанд, ки ин тӯҳмате ошкор аст?
13.Чаро чаҳор шоҳид бар даъвои худ наёварданд? Пас агар шоҳидоне наёвардаанд, дар назди Худо аз зумраи дурӯғгӯёнанд.
14.Агар фазлу раҳмати Худо дар дунёву охират намебуд, ба сазои он суханон, ки мегуфтед, шуморо, ҳатман, азобе бузург дармерасид.
15.Он гоҳ, ки он суханро аз даҳони якдигар мегирифтед ва чизе бар забон мерондед, ки дар бораи он ҳеҷ намедонистед ва мепиндоштед, ки коре хурд аст ва ҳол он ки дар назди Худо коре бузург буд.
16.Чаро он гоҳ, ки сухан шунидед, нагуфтед: «Моро нашояд, ки онро бозгӯем, Парвардигоро, Ту покӣ, ин тӯҳмате бузург аст?»
17.Худо шуморо панд медиҳад, ки агар аз мӯъминон ҳастед, бори дигар гирди чунон коре магардед.
18.Худо оётро барои шумо баён мекунад ва Худо донову ҳаким аст!
19.Барои касоне, ки дӯст доранд дар бораи мӯъминон тӯҳмати зино паҳн шавад, ҳаройна, дар дунёву охират азобе дардовар муҳайёст. Худо медонад ва шумо намедонед!
20.Агар фазл ва раҳмати илоҳӣ шомили ҳоли шумо намешуд ва агар Худованд (нисбат ба шумо) меҳру муҳаббат намедошт (ончунон муҷозоти бузург ва камаршикане дар баробари тӯҳмати зино ба уммул мӯъминин бароятон дар дунё таъйин мекард, ки зиндагиатонро табоҳ мекард).
21.Эй касоне, ки имон овардаед, пой ба ҷои пои шайтон магузоред. Ва ҳар кӣ пой ба ҷои пои шайтон гузорад, бидонад, ки ӯ ба фаҳшову мункар (корҳои бад) фармон медиҳад. Ва агар фазлу раҳмате, ки Худо бар шумо арзонӣ доштааст, намебуд, ҳеҷ як аз шумо ҳаргиз рӯи покӣ намедид. Лекин ҳаройна, Худо ҳар касро, ки бихоҳад, покиза месозад. Ва Худо шунавою доност!
22.Тавонгарон ва онон, ки кушоише дар кори онҳост, набояд савганд бихӯранд, ки ба хешовандону мискинон ва муҳоҷирон дар роҳи Худо чизе надиҳанд3. Бояд бибахшанду бибахшоянд. Оё намехоҳед, ки шуморо биёмурзанд? Ва Худост омурзандаи меҳрубон.
23.Касоне, ки бар занони покдоман ва бехабар аз зино ва мӯъмин тӯҳмати зино мезананд, ҳаройна, дар дунёву охират лаънат шудаанд ва барояшон азобест бузург.
24.Рӯзе, ки забонашон ва дастҳояшону пойҳояшон ба зиёнашон бар корҳое, ки мекардаанд, шаҳодат диҳанд.
25.Он рӯз, ки Худо ҷазояшонро ба тамомӣ бидиҳад ва бидонанд, ки ҳаройна, Худованд барҳақу ошкор аст.
26.Занони нопок барои мардони нопок ва мардони нопок барои занони нопок ва занони пок барои мардони пок ва мардони пок барои занони пок. Онҳо аз он чӣ дар бораашон мегӯянд, поканд. Омурзишу ризқи некӯ барои онҳост!
27.Эй касоне, ки имон овардаед, ба хонае ғайр аз хонаи худ, бе он ки иҷозат талабида ва бар сокинонаш салом карда бошед, дохил машавед. Ин барои шумо беҳтар аст, бошад, ки панд гиред.
3. Баъд аз тӯҳмат задан ба Оишаи Сиддиқа (р) Абубакри Сиддиқ (р) аз нафақа додан ба Мистаҳ, ки фақиру нодор ва аз ҷумлаи хешонаш буд, даст кашид, зеро Мистаҳ яке аз паҳнкунандагони ин тӯҳмати носазо буд. Баъд аз нузули ин оят Абубакр (р) дубора ба Мистаҳ нафақа муқаррар кард. Ин аст саховатмандии Абубакри Сиддиқ (р) дар муқобили шахсе, ки тӯҳмат задааст ба уммул мӯъминин духтари покдоманаш Оишаи Сиддиқа (р).
28.Ва агар дар хона касеро наёфтед, дохил машавед, то шуморо рухсат диҳанд. Ва агар гӯянд: «Бозгардед», бозгардед, ин бароятон покизатар аст. Ва Худо ба ҳар коре, ки мекунед, огоҳ аст.
29.Бар шумо гуноҳе нест, агар ба хонаҳои ғайримаскун, ки матоъе дар он доред, дохил шавед. Ҳар чиро ошкор созед ё пинҳон доред, Худо ба он огоҳ аст.
30.Ба мардони мӯъмин бигӯ, ки чашмони хеш фурӯ гиранд4 ва шармгоҳи худ нигаҳ доранд5. Ин барояшон покизатар аст. ҳаройна, Худо ба корҳое, ки мекунанд, огоҳ аст!
31.Ва ба занони мӯъмин бигӯ, ки чашмони хеш бибанданд ва шармгоҳи худ нигоҳ доранд ва зинатҳои худро ҷуз он миқдор, ки пайдост, ошкор накунанд ва миқнаъаҳои (рӯймолҳои) худро то гиребон фурӯ гузоранд ва зинатҳои худро ошкор накунанд, ҷуз барои шавҳари худ ё падари худ ё падари шавҳари худ ё писари худ ё писари шавҳари худ ё бародари худ ё писари бародари худ ё писари хоҳари худ ё занони ҳамдини худ ё бандагони ( ғулому канизони) худ ё мардони хидматгузори худ, ки рағбат ба зан надоранд ё кӯдаконе, ки аз шармгоҳи занон бехабаранд. Ва низ чунон пой бар замин назананд, то он зинат, ки пинҳон кардаанд, дониста шавад. Эй мӯъминон, ҳамагон ба даргоҳи Худо тавба кунед, бошад, ки растагор гардед.
32.Безанонатонро ва ғулому канизони худро, ки шоиста бошанд, ҳамсар диҳед. Агар бенаво бошанд, Худо ба карами худ тавонгарашон хоҳад сохт, ки Худо кушоишдиҳанда ва доност.
33.Онон, ки тавоноии заношӯӣ надоранд, бояд покдоманӣ пеша кунанд, то Худо аз карами хеш тавонгарашон гардонад. Ва аз бандагонатон онон, ки хоҳони бозхаридани хешанд, агар дар онҳо хайре ёфтед, бозхариданашонро бипазиред. Ва аз он мол, ки Худо ба шумо арзонӣ доштааст, ба онон бидиҳед. Ва канизони худро агар хоҳанд, ки парҳезгор бошанд, ба хотири сарвати дунявӣ ба зино водор макунед. Ҳар кас, ки ононро ба зино водорад, Худо барои он канизон, ки ба маҷбурӣ ба он кор водор гаштаанд, омурзандаву меҳрубон аст!
34.Ба таҳқиқ барои шумо оёте равшан ва достонҳое аз касоне, ки пеш аз шумо будаанд ва низ пандҳое барои парҳезгорон нозил кардем.
35.Худо нури осмонҳову замин аст. Масали нури ӯ чун чароғдонест, ки дар он чароғе бошад, он чароғ даруни шишае ва он шиша чун ситорае дурахшанда. Аз равғани дарахти пурбаракати зайтун, ки на ховарӣ асту на бохтарӣ, афрӯхта бошад. Равғанаш равшанӣ бахшад, ҳарчанд оташ ба он нарасида бошад. Нуре афзун бар нури дигар. Худо ҳар касро, ки бихоҳад, ба он нур роҳ менамояд ва барои мардум масалҳо меоварад. Зеро ба ҳар чизе огоҳ аст!
36.Он нур дар хонаҳоест, ки Худо рухсат дод арҷмандаш доранд ва номаш дар он ҷо ёд шавад ва ӯро ҳар бомдоду шабонгоҳ тасбеҳ гӯянд.
37.Мардоне, ки ҳеҷ тиҷорат ва хариду фурӯше аз ёди Худо ва намоз гузоридану закот додан бозашон надорад, аз рӯзе, ки дилҳову дидагон дигаргун мешаванд, ҳаросноканд.
38.То Худо ба некӯтар аз он чӣ кардаанд, ҷазояшон диҳад ва аз фазли худ бар он бияфзояд ва Худо ҳар киро хоҳад, беҳисоб рӯзӣ диҳад.
39.Аъмоли кофирон чун саробест дар биёбоне. Ташна обаш пиндорад ва чун ба он наздик шавад, ҳеҷ наёбад ва Худоро назди худ ёбад, пас ҷазои ӯро ба тамом бидиҳад. Ва Худо зуд ба ҳисобҳо мерасад!
40.Ё монанди торикиҳоест дар дарёи амиқ, ки мавҷаш фурӯ пӯшад ва бар болои он мавҷе дигар ва бар болояш абрест тира, торикиҳое бар болои якдигар, он тавр, ки агар дасти худ берун орад, онро натавонад дид. Ва он, ки Худо роҳашро ба ҳеҷ нуре равшан накарда бошад, ҳеҷ нуреро дар роҳи хеш наёбад!
41.Оё надидаӣ, ки ҳар чӣ дар осмонҳову замин аст ва низ мурғоне, ки дар парвозанд, тасбеҳгӯи Худо ҳастанд? Ҳама намозу тасбеҳи ӯро медонанд. Ва Худо ба ҳар коре, ки мекунанд, огоҳ аст!
42.Аз они Худост фармонравоии осмонҳову замин ва бозгашти ҳамагон назди ӯст.
43.Оё надидаӣ, ки Худо абрҳоеро ба оҳистагӣ меронад, он гоҳ онҳоро ба ҳам мепайвандад ва абре бузург падид меоварад ва боронро бинӣ, ки дар он ҷост, жола мефиристад ва ҳар киро хоҳад, бо он осеб мерасонад ва аз ҳар кӣ мехоҳад, бозаш медорад. Рӯшноии барқаш наздик бошад, ки дидагонро кӯр созад.
44.Худо шабу рӯзро мегардонад. Хирадмандонро дар ин ибратест.
45.Ва Худо ҳар ҷунбандаеро аз об биёфарид. Баъзе аз онҳо бар шикам мераванд ва баъзе бар ду по мераванд ва баъзе бар чаҳор по мераванд. Худо ҳар чӣ бихоҳад, меофаринад. ҳаройна, Худо бар ҳар коре тавоност!
46.Ба таҳқиқ оёте равшангар нозил кардаем ва Худо ҳар касро, ки бихоҳад, ба роҳи рост ҳидоят мекунад.
47.Ва мегӯянд: «Ба Худову паёмбараш имон овардаем ва итоъат мекунем». Пас аз он гурӯҳе аз онон бозмегарданд. Ва инҳо имон наёвардаанд.
48.Чун онҳоро ба Худову паёмбараш хонанд, то миёнашон ҳукм кунад, бинӣ, ки гурӯҳе рӯй мегардонанд.
49.Ва агар ҳақ бо онҳо бошад, меоянд ва ба ҳукм гардан мениҳанд.
50.Оё дар дилҳояшон маразест ё дар шак ҳастанд ё бими он доранд, ки Худову Паёмбараш бар онҳо ситам кунанд? Балки, онон худ ситампешагонанд!
51.Чун мӯъминонро ба Худову паёмбараш фаро хонанд, то миёнашон ҳукм кунад (Худо), суханашон ҷуз ин нест, ки мегӯянд: «Шунидем ва итоъат кардем», инҳо наҷотёфтагонанд.
52.Ва касоне, ки аз Худову Паёмбараш фармон мебаранд ва аз Худо метарсанд ва парҳезгорӣ мекунанд, наҷотёфтагонанд.
53.Ба Худо қасам хӯрданд, қасамҳои сахт, ки агар ба онҳо фармон диҳӣ, аз диёри худ берун раванд, Бигӯ: «Қасам махӯред, тоъате сазовор биёваред. Худо ба корҳое, ки мекунед, ҳаройна, (комилан) огоҳ аст!»
54.Бигӯ: «Ба Худо итоъат кунед ва ба паёмбар итоъат кунед. Пас агар рӯй гардонед, бар паёмбар анҷоми он чизе воҷиб аст, ки бар души вай ниҳода шудаст (таблиғи рисолат) ва бар шумо ҳам анҷоми чизе воҷиб аст, ки бар души шумо ниҳода шудааст (итоъати содиқона ва ибодати мухлисона). Ва агар ба ӯ итоъат кунед, ҳидоят ёбед. Ва бар паёмбар ҷуз таблиғи ошкор ҳеҷ нест».
55.Худо ба касоне аз шумо, ки имон овардаанд ва корҳое шоиста кардаанд, ваъда дод, ки дар рӯи замин ҷонишини дигаронашон кунад, ҳамчуноне мардумеро, ки пеш аз онҳо буданд, ҷонишини дигарон кард. Ва динашонро, ки худ барояшон писандида аст, устувор созад. Ва ваҳшаташонро ба эминӣ бадал кунад. Маро мепарастанд ва ҳеҷ чизеро бо Ман шарик намекунанд. Ва онҳо, ки аз ин пас ношукрӣ кунанд, нофармонанд.
56.Ва намоз бигузоред ва закот бидиҳед ва ба паёмбар итоъат кунед, то, ки бар шумо раҳмкарда шавад!
57.ҳаргиз, мапиндор, ки кофирон метавонанд дар ин сарзамин ба ҷое бигурезанд (аз азоби Худо). Ҷойгоҳашон ҷаҳаннам аст ва чӣ бад саранҷомест!
58.Эй касоне, ки имон овардаед, бояд ғуломони шумо ва онҳо, ки ҳанӯз ба балоғат нарасидаанд, дар се ҳангом аз шумо барои ворид шудан ба хона рухсат талабанд: пеш аз намози субҳ ва ҳангоми зӯҳр, ки либос аз тан берун мекунед ва баъд аз намози хуфтан. Ин се вақт, вақти хилвати шумост. Дар ғайри он се ҳангом шумо ва онҳо гуноҳе накардаед, агар бар якдигар бигзаред. Худо оётро инчунин барои шумо баён мекунад. Ва Худо донову ҳаким аст!
59.Ва чун кӯдакони шумо ба синни балоғат расиданд (дар ҳамаи вақтҳо барои даромадан ба маконе, ки падару модар дар он ҷо истироҳат мекунанд ва ё манзили махсусе, ки дар он ҷо зиндагонӣ мекунанд), бояд монанди касоне, ки зикрашон гузашт, рухсат талабанд. Худо оётро инчунин (равшан ва содда аҳкоми шариъати Худро) барои шумо баён мекунад (то музайян ба одоб ва ахлоқи исломӣ шавед). Ва Худо донову ҳаким аст (дар қонунгузорӣ барои бандагонаш)!
60.Пиразанон, ки (ба синну соли нозоӣ расидаанд ва бар асари пиронсолӣ ҷозибаи ҷинсиро комилан аз даст додаанд ва) дигар умеди шавҳар карданашон нест, бе он ки зинатҳои худро ошкор кунанд, агар чодари хеш биниҳанд (ва бо либосҳои маъмулӣ бо дигарон муъошират кунанд), муртакиби гуноҳе нашудаанд (чунки ба иллати фартут будан ва куҳансол шудан, ҳамчун духтарони ноболиғ гаштаанд). Ва худдорӣ кардан барояшон беҳтар аст ва Худо шунавою доност!
61.Бар нобино ҳараҷе (гуноҳе) нест ва бар ланг гуноҳе нест ва бар бемор гуноҳе нест. Ва бар шумо гуноҳе нест, агар аз хонаи худ ё хонаи падаратон ё хонаи модаратон ё хонаи бародаратон ё хонаи хоҳаратон ё хонаи амакатон ё хонаи аммаатон ё хонаи тағоятон ё хонаи холаатон ё хонае, ки калидҳои он назди шумост ё хонаи дӯстатон чизе бихӯред. Ва гуноҳе муртакиб нашудаед, агар бо ҳам бихӯред ё ҷудо- ҷудо. Ва чун ба хонае дохил шавед, бар якдигар салом кунед. Ин таҳиятест муборак ва покиза аз ҷониби Худо. Худо оётро барои шумо инчунин баён мекунад, бошад, ки оқилона биандешед!
62.Мӯъминон касоне ҳастанд, ки ба Худову паёмбараш имон овардаанд ва чун бо паёмбар дар коре якҷоя бошанд, то аз ӯ рухсат наталабидаанд, набояд бираванд. Онон, ки аз ту рухсат металабанд, ҳаройна, касоне ҳастанд, ки ба Худову паёмбараш имон овардаанд. Пас, ҳангоме ки аз ту барои баъзе аз корҳояшон рухсат хостанд, бар ҳар як аз онон, ки хоҳӣ, рухсат бидеҳ ва барояшон аз Худо омурзиш бихоҳ, ки Худо бахшояндаву меҳрубон аст!
63.(Эй мӯъминон) он чунон ки якдигарро садо мекунед (барои иҷтимоъ ва ширкат дар корҳои муҳим), паёмбарро садо макунед (чунки фармонаш фармони Худо ва даъваташ даъвати Парвардигор аст). Худо медонад чӣ касоне аз шумо дар паноҳи дигаре худро пинҳон месозанд (то паёмбар онҳоро набинад ва аз гурехтани онҳо напурсад ва кореро ба онҳо ҳавола накунад) ва оҳиста – оҳиста берун мераванд. Онон, ки аз фармони ӯ сарпечӣ мекунанд, бояд битарсанд, ки мабодо ба онҳо фитнае ё азобе дардовар (дар баробари исёне, ки меварзанд) бирасад (мисли қаҳтӣ, зилзила ва дигар мусибатҳои дунявӣ ва ё ин ки мисли дӯзах ва дигар шиканҷаҳои ухравӣ)!
64.Огоҳ бошед, ҳаройна, аз они Худост ҳар чӣ дар осмонҳову замин аст. Медонад, ки шумо бар чӣ коред. Ва он рӯз, ки ба сӯйи ӯ бозгардонда шаванд, ононро аз корҳое, ки кардаанд, огоҳ месозад. Ва Худо бар ҳар чизе доност!
Сураи Нур бо хати арабӣ
24|1|بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ سورَةٌ أَنزَلنٰها وَفَرَضنٰها وَأَنزَلنا فيها ءايٰتٍ بَيِّنٰتٍ لَعَلَّكُم تَذَكَّرونَ
24|2|الزّانِيَةُ وَالزّانى فَاجلِدوا كُلَّ وٰحِدٍ مِنهُما مِا۟ئَةَ جَلدَةٍ وَلا تَأخُذكُم بِهِما رَأفَةٌ فى دينِ اللَّهِ إِن كُنتُم تُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَليَشهَد عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ المُؤمِنينَ
24|3|الزّانى لا يَنكِحُ إِلّا زانِيَةً أَو مُشرِكَةً وَالزّانِيَةُ لا يَنكِحُها إِلّا زانٍ أَو مُشرِكٌ وَحُرِّمَ ذٰلِكَ عَلَى المُؤمِنينَ
24|4|وَالَّذينَ يَرمونَ المُحصَنٰتِ ثُمَّ لَم يَأتوا بِأَربَعَةِ شُهَداءَ فَاجلِدوهُم ثَمٰنينَ جَلدَةً وَلا تَقبَلوا لَهُم شَهٰدَةً أَبَدًا وَأُولٰئِكَ هُمُ الفٰسِقونَ
24|5|إِلَّا الَّذينَ تابوا مِن بَعدِ ذٰلِكَ وَأَصلَحوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ
24|6|وَالَّذينَ يَرمونَ أَزوٰجَهُم وَلَم يَكُن لَهُم شُهَداءُ إِلّا أَنفُسُهُم فَشَهٰدَةُ أَحَدِهِم أَربَعُ شَهٰدٰتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصّٰدِقينَ
24|7|وَالخٰمِسَةُ أَنَّ لَعنَتَ اللَّهِ عَلَيهِ إِن كانَ مِنَ الكٰذِبينَ
24|8|وَيَدرَؤُا۟ عَنهَا العَذابَ أَن تَشهَدَ أَربَعَ شَهٰدٰتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الكٰذِبينَ
24|9|وَالخٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيها إِن كانَ مِنَ الصّٰدِقينَ
24|10|وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوّابٌ حَكيمٌ
24|11|إِنَّ الَّذينَ جاءو بِالإِفكِ عُصبَةٌ مِنكُم لا تَحسَبوهُ شَرًّا لَكُم بَل هُوَ خَيرٌ لَكُم لِكُلِّ امرِئٍ مِنهُم مَا اكتَسَبَ مِنَ الإِثمِ وَالَّذى تَوَلّىٰ كِبرَهُ مِنهُم لَهُ عَذابٌ عَظيمٌ
24|12|لَولا إِذ سَمِعتُموهُ ظَنَّ المُؤمِنونَ وَالمُؤمِنٰتُ بِأَنفُسِهِم خَيرًا وَقالوا هٰذا إِفكٌ مُبينٌ
24|13|لَولا جاءو عَلَيهِ بِأَربَعَةِ شُهَداءَ فَإِذ لَم يَأتوا بِالشُّهَداءِ فَأُولٰئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الكٰذِبونَ
24|14|وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ لَمَسَّكُم فى ما أَفَضتُم فيهِ عَذابٌ عَظيمٌ
24|15|إِذ تَلَقَّونَهُ بِأَلسِنَتِكُم وَتَقولونَ بِأَفواهِكُم ما لَيسَ لَكُم بِهِ عِلمٌ وَتَحسَبونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظيمٌ
24|16|وَلَولا إِذ سَمِعتُموهُ قُلتُم ما يَكونُ لَنا أَن نَتَكَلَّمَ بِهٰذا سُبحٰنَكَ هٰذا بُهتٰنٌ عَظيمٌ
24|17|يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعودوا لِمِثلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُؤمِنينَ
24|18|وَيُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الءايٰتِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ
24|19|إِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ أَن تَشيعَ الفٰحِشَةُ فِى الَّذينَ ءامَنوا لَهُم عَذابٌ أَليمٌ فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ وَاللَّهُ يَعلَمُ وَأَنتُم لا تَعلَمونَ
24|20|وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءوفٌ رَحيمٌ
24|21|يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّبِعوا خُطُوٰتِ الشَّيطٰنِ وَمَن يَتَّبِع خُطُوٰتِ الشَّيطٰنِ فَإِنَّهُ يَأمُرُ بِالفَحشاءِ وَالمُنكَرِ وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ ما زَكىٰ مِنكُم مِن أَحَدٍ أَبَدًا وَلٰكِنَّ اللَّهَ يُزَكّى مَن يَشاءُ وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ
24|22|وَلا يَأتَلِ أُولُوا الفَضلِ مِنكُم وَالسَّعَةِ أَن يُؤتوا أُولِى القُربىٰ وَالمَسٰكينَ وَالمُهٰجِرينَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَليَعفوا وَليَصفَحوا أَلا تُحِبّونَ أَن يَغفِرَ اللَّهُ لَكُم وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ
24|23|إِنَّ الَّذينَ يَرمونَ المُحصَنٰتِ الغٰفِلٰتِ المُؤمِنٰتِ لُعِنوا فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ وَلَهُم عَذابٌ عَظيمٌ
24|24|يَومَ تَشهَدُ عَلَيهِم أَلسِنَتُهُم وَأَيديهِم وَأَرجُلُهُم بِما كانوا يَعمَلونَ
24|25|يَومَئِذٍ يُوَفّيهِمُ اللَّهُ دينَهُمُ الحَقَّ وَيَعلَمونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الحَقُّ المُبينُ
24|26|الخَبيثٰتُ لِلخَبيثينَ وَالخَبيثونَ لِلخَبيثٰتِ وَالطَّيِّبٰتُ لِلطَّيِّبينَ وَالطَّيِّبونَ لِلطَّيِّبٰتِ أُولٰئِكَ مُبَرَّءونَ مِمّا يَقولونَ لَهُم مَغفِرَةٌ وَرِزقٌ كَريمٌ
24|27|يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَدخُلوا بُيوتًا غَيرَ بُيوتِكُم حَتّىٰ تَستَأنِسوا وَتُسَلِّموا عَلىٰ أَهلِها ذٰلِكُم خَيرٌ لَكُم لَعَلَّكُم تَذَكَّرونَ
24|28|فَإِن لَم تَجِدوا فيها أَحَدًا فَلا تَدخُلوها حَتّىٰ يُؤذَنَ لَكُم وَإِن قيلَ لَكُمُ ارجِعوا فَارجِعوا هُوَ أَزكىٰ لَكُم وَاللَّهُ بِما تَعمَلونَ عَليمٌ
24|29|لَيسَ عَلَيكُم جُناحٌ أَن تَدخُلوا بُيوتًا غَيرَ مَسكونَةٍ فيها مَتٰعٌ لَكُم وَاللَّهُ يَعلَمُ ما تُبدونَ وَما تَكتُمونَ
24|30|قُل لِلمُؤمِنينَ يَغُضّوا مِن أَبصٰرِهِم وَيَحفَظوا فُروجَهُم ذٰلِكَ أَزكىٰ لَهُم إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما يَصنَعونَ
24|31|وَقُل لِلمُؤمِنٰتِ يَغضُضنَ مِن أَبصٰرِهِنَّ وَيَحفَظنَ فُروجَهُنَّ وَلا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلّا ما ظَهَرَ مِنها وَليَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلىٰ جُيوبِهِنَّ وَلا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلّا لِبُعولَتِهِنَّ أَو ءابائِهِنَّ أَو ءاباءِ بُعولَتِهِنَّ أَو أَبنائِهِنَّ أَو أَبناءِ بُعولَتِهِنَّ أَو إِخوٰنِهِنَّ أَو بَنى إِخوٰنِهِنَّ أَو بَنى أَخَوٰتِهِنَّ أَو نِسائِهِنَّ أَو ما مَلَكَت أَيمٰنُهُنَّ أَوِ التّٰبِعينَ غَيرِ أُولِى الإِربَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفلِ الَّذينَ لَم يَظهَروا عَلىٰ عَورٰتِ النِّساءِ وَلا يَضرِبنَ بِأَرجُلِهِنَّ لِيُعلَمَ ما يُخفينَ مِن زينَتِهِنَّ وَتوبوا إِلَى اللَّهِ جَميعًا أَيُّهَ المُؤمِنونَ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ
24|32|وَأَنكِحُوا الأَيٰمىٰ مِنكُم وَالصّٰلِحينَ مِن عِبادِكُم وَإِمائِكُم إِن يَكونوا فُقَراءَ يُغنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَاللَّهُ وٰسِعٌ عَليمٌ
24|33|وَليَستَعفِفِ الَّذينَ لا يَجِدونَ نِكاحًا حَتّىٰ يُغنِيَهُمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَالَّذينَ يَبتَغونَ الكِتٰبَ مِمّا مَلَكَت أَيمٰنُكُم فَكاتِبوهُم إِن عَلِمتُم فيهِم خَيرًا وَءاتوهُم مِن مالِ اللَّهِ الَّذى ءاتىٰكُم وَلا تُكرِهوا فَتَيٰتِكُم عَلَى البِغاءِ إِن أَرَدنَ تَحَصُّنًا لِتَبتَغوا عَرَضَ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَمَن يُكرِههُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعدِ إِكرٰهِهِنَّ غَفورٌ رَحيمٌ
24|34|وَلَقَد أَنزَلنا إِلَيكُم ءايٰتٍ مُبَيِّنٰتٍ وَمَثَلًا مِنَ الَّذينَ خَلَوا مِن قَبلِكُم وَمَوعِظَةً لِلمُتَّقينَ
24|35|اللَّهُ نورُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ مَثَلُ نورِهِ كَمِشكوٰةٍ فيها مِصباحٌ المِصباحُ فى زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوكَبٌ دُرِّىٌّ يوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُبٰرَكَةٍ زَيتونَةٍ لا شَرقِيَّةٍ وَلا غَربِيَّةٍ يَكادُ زَيتُها يُضيءُ وَلَو لَم تَمسَسهُ نارٌ نورٌ عَلىٰ نورٍ يَهدِى اللَّهُ لِنورِهِ مَن يَشاءُ وَيَضرِبُ اللَّهُ الأَمثٰلَ لِلنّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ
24|36|فى بُيوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرفَعَ وَيُذكَرَ فيهَا اسمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالغُدُوِّ وَالءاصالِ
24|37|رِجالٌ لا تُلهيهِم تِجٰرَةٌ وَلا بَيعٌ عَن ذِكرِ اللَّهِ وَإِقامِ الصَّلوٰةِ وَإيتاءِ الزَّكوٰةِ يَخافونَ يَومًا تَتَقَلَّبُ فيهِ القُلوبُ وَالأَبصٰرُ
24|38|لِيَجزِيَهُمُ اللَّهُ أَحسَنَ ما عَمِلوا وَيَزيدَهُم مِن فَضلِهِ وَاللَّهُ يَرزُقُ مَن يَشاءُ بِغَيرِ حِسابٍ
24|39|وَالَّذينَ كَفَروا أَعمٰلُهُم كَسَرابٍ بِقيعَةٍ يَحسَبُهُ الظَّمـٔانُ ماءً حَتّىٰ إِذا جاءَهُ لَم يَجِدهُ شَيـًٔا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفّىٰهُ حِسابَهُ وَاللَّهُ سَريعُ الحِسابِ
24|40|أَو كَظُلُمٰتٍ فى بَحرٍ لُجِّىٍّ يَغشىٰهُ مَوجٌ مِن فَوقِهِ مَوجٌ مِن فَوقِهِ سَحابٌ ظُلُمٰتٌ بَعضُها فَوقَ بَعضٍ إِذا أَخرَجَ يَدَهُ لَم يَكَد يَرىٰها وَمَن لَم يَجعَلِ اللَّهُ لَهُ نورًا فَما لَهُ مِن نورٍ
24|41|أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَالطَّيرُ صٰفّٰتٍ كُلٌّ قَد عَلِمَ صَلاتَهُ وَتَسبيحَهُ وَاللَّهُ عَليمٌ بِما يَفعَلونَ
24|42|وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَإِلَى اللَّهِ المَصيرُ
24|43|أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزجى سَحابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَينَهُ ثُمَّ يَجعَلُهُ رُكامًا فَتَرَى الوَدقَ يَخرُجُ مِن خِلٰلِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِن جِبالٍ فيها مِن بَرَدٍ فَيُصيبُ بِهِ مَن يَشاءُ وَيَصرِفُهُ عَن مَن يَشاءُ يَكادُ سَنا بَرقِهِ يَذهَبُ بِالأَبصٰرِ
24|44|يُقَلِّبُ اللَّهُ الَّيلَ وَالنَّهارَ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِأُولِى الأَبصٰرِ
24|45|وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دابَّةٍ مِن ماءٍ فَمِنهُم مَن يَمشى عَلىٰ بَطنِهِ وَمِنهُم مَن يَمشى عَلىٰ رِجلَينِ وَمِنهُم مَن يَمشى عَلىٰ أَربَعٍ يَخلُقُ اللَّهُ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ
24|46|لَقَد أَنزَلنا ءايٰتٍ مُبَيِّنٰتٍ وَاللَّهُ يَهدى مَن يَشاءُ إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ
24|47|وَيَقولونَ ءامَنّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسولِ وَأَطَعنا ثُمَّ يَتَوَلّىٰ فَريقٌ مِنهُم مِن بَعدِ ذٰلِكَ وَما أُولٰئِكَ بِالمُؤمِنينَ
24|48|وَإِذا دُعوا إِلَى اللَّهِ وَرَسولِهِ لِيَحكُمَ بَينَهُم إِذا فَريقٌ مِنهُم مُعرِضونَ
24|49|وَإِن يَكُن لَهُمُ الحَقُّ يَأتوا إِلَيهِ مُذعِنينَ
24|50|أَفى قُلوبِهِم مَرَضٌ أَمِ ارتابوا أَم يَخافونَ أَن يَحيفَ اللَّهُ عَلَيهِم وَرَسولُهُ بَل أُولٰئِكَ هُمُ الظّٰلِمونَ
24|51|إِنَّما كانَ قَولَ المُؤمِنينَ إِذا دُعوا إِلَى اللَّهِ وَرَسولِهِ لِيَحكُمَ بَينَهُم أَن يَقولوا سَمِعنا وَأَطَعنا وَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ
24|52|وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَيَخشَ اللَّهَ وَيَتَّقهِ فَأُولٰئِكَ هُمُ الفائِزونَ
24|53|وَأَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم لَئِن أَمَرتَهُم لَيَخرُجُنَّ قُل لا تُقسِموا طاعَةٌ مَعروفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ
24|54|قُل أَطيعُوا اللَّهَ وَأَطيعُوا الرَّسولَ فَإِن تَوَلَّوا فَإِنَّما عَلَيهِ ما حُمِّلَ وَعَلَيكُم ما حُمِّلتُم وَإِن تُطيعوهُ تَهتَدوا وَما عَلَى الرَّسولِ إِلَّا البَلٰغُ المُبينُ
24|55|وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا مِنكُم وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَيَستَخلِفَنَّهُم فِى الأَرضِ كَمَا استَخلَفَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُم دينَهُمُ الَّذِى ارتَضىٰ لَهُم وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم أَمنًا يَعبُدونَنى لا يُشرِكونَ بى شَيـًٔا وَمَن كَفَرَ بَعدَ ذٰلِكَ فَأُولٰئِكَ هُمُ الفٰسِقونَ
24|56|وَأَقيمُوا الصَّلوٰةَ وَءاتُوا الزَّكوٰةَ وَأَطيعُوا الرَّسولَ لَعَلَّكُم تُرحَمونَ
24|57|لا تَحسَبَنَّ الَّذينَ كَفَروا مُعجِزينَ فِى الأَرضِ وَمَأوىٰهُمُ النّارُ وَلَبِئسَ المَصيرُ
24|58|يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لِيَستَـٔذِنكُمُ الَّذينَ مَلَكَت أَيمٰنُكُم وَالَّذينَ لَم يَبلُغُوا الحُلُمَ مِنكُم ثَلٰثَ مَرّٰتٍ مِن قَبلِ صَلوٰةِ الفَجرِ وَحينَ تَضَعونَ ثِيابَكُم مِنَ الظَّهيرَةِ وَمِن بَعدِ صَلوٰةِ العِشاءِ ثَلٰثُ عَورٰتٍ لَكُم لَيسَ عَلَيكُم وَلا عَلَيهِم جُناحٌ بَعدَهُنَّ طَوّٰفونَ عَلَيكُم بَعضُكُم عَلىٰ بَعضٍ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الءايٰتِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ
24|59|وَإِذا بَلَغَ الأَطفٰلُ مِنكُمُ الحُلُمَ فَليَستَـٔذِنوا كَمَا استَـٔذَنَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُم ءايٰتِهِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ
24|60|وَالقَوٰعِدُ مِنَ النِّساءِ الّٰتى لا يَرجونَ نِكاحًا فَلَيسَ عَلَيهِنَّ جُناحٌ أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَّ غَيرَ مُتَبَرِّجٰتٍ بِزينَةٍ وَأَن يَستَعفِفنَ خَيرٌ لَهُنَّ وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ
24|61|لَيسَ عَلَى الأَعمىٰ حَرَجٌ وَلا عَلَى الأَعرَجِ حَرَجٌ وَلا عَلَى المَريضِ حَرَجٌ وَلا عَلىٰ أَنفُسِكُم أَن تَأكُلوا مِن بُيوتِكُم أَو بُيوتِ ءابائِكُم أَو بُيوتِ أُمَّهٰتِكُم أَو بُيوتِ إِخوٰنِكُم أَو بُيوتِ أَخَوٰتِكُم أَو بُيوتِ أَعمٰمِكُم أَو بُيوتِ عَمّٰتِكُم أَو بُيوتِ أَخوٰلِكُم أَو بُيوتِ خٰلٰتِكُم أَو ما مَلَكتُم مَفاتِحَهُ أَو صَديقِكُم لَيسَ عَلَيكُم جُناحٌ أَن تَأكُلوا جَميعًا أَو أَشتاتًا فَإِذا دَخَلتُم بُيوتًا فَسَلِّموا عَلىٰ أَنفُسِكُم تَحِيَّةً مِن عِندِ اللَّهِ مُبٰرَكَةً طَيِّبَةً كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الءايٰتِ لَعَلَّكُم تَعقِلونَ
24|62|إِنَّمَا المُؤمِنونَ الَّذينَ ءامَنوا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ وَإِذا كانوا مَعَهُ عَلىٰ أَمرٍ جامِعٍ لَم يَذهَبوا حَتّىٰ يَستَـٔذِنوهُ إِنَّ الَّذينَ يَستَـٔذِنونَكَ أُولٰئِكَ الَّذينَ يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَرَسولِهِ فَإِذَا استَـٔذَنوكَ لِبَعضِ شَأنِهِم فَأذَن لِمَن شِئتَ مِنهُم وَاستَغفِر لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ
24|63|لا تَجعَلوا دُعاءَ الرَّسولِ بَينَكُم كَدُعاءِ بَعضِكُم بَعضًا قَد يَعلَمُ اللَّهُ الَّذينَ يَتَسَلَّلونَ مِنكُم لِواذًا فَليَحذَرِ الَّذينَ يُخالِفونَ عَن أَمرِهِ أَن تُصيبَهُم فِتنَةٌ أَو يُصيبَهُم عَذابٌ أَليمٌ
24|64|أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ قَد يَعلَمُ ما أَنتُم عَلَيهِ وَيَومَ يُرجَعونَ إِلَيهِ فَيُنَبِّئُهُم بِما عَمِلوا وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ
