СУРАТУ-Л-ФАТҲ бо хати кирили
(29 ояҳ) (Сураи 48)
Бисмиллаҳи-р-Раҳмани-р-Раҳим
Инна фатаҳна лака фатҳа-м-мубина. 1. Ли яғфира лакаллоҳу ма тақаддама мин замбика ва ма тааххара ва ютимма ниъматаҳу ъалайка ва яҳдияка сирота-м-мустақима. 2. Ва янсуракаллоҳу насран Ъазиза. 3. Ҳува-л-лази анзала-с-сакината фи қулуби-л-муъминина ли яздаду имана-м маъа иманиҳим. Ва лиллаҳи ҷунуду-с-самавати ва-л арз. Ва каналлоҳу Ъалиман Ҳакима.4. Ли юдхила-л муъминина ва-л-муъминати ҷаннатин таҷри мин таҳтиҳа-л-анҳару холидина фиҳа ва юкаффира ъанҳум саййиатиҳим. Ва кана залика ъиндаллиҳи фавзан Ъазима. 5. Ва юъаззиба-л-мунафиқина ва-л мунафиқоти ва-л-мушрикина ва-л-мушрикати-з зоннина биллаҳи занна-с-савъ. Ъалайҳим даирату-с савъ. Ва ғазибаллоҳу ъалайҳим ва лаъанаҳум ва аъадда лаҳум Ҷаҳаннама ва саат масиро. 6. Ва лиллаҳи ҷунуду-с-самавати ва-л-арз. Ва каналлоҳу Ъазизан Ҳакима. 7. Инна арсалнака шаҳида-в ва мубашшира-в ва назиро.8. Ли туъмину биллаҳи ва расулиҳи ва туъаззируҳу ва туваққируҳу ва тусаббиҳуҳу букрата-в ва асила. 9.
Инна-л-лазина юбайиъунака иннама юбайиъуналлоҳа ядуллоҳи фавқа айдиҳим. Фаман-н-накаса фа иннама янкусу ъала нафсиҳ. Ва ман авфа би ма ъаҳада ъалайҳуллоҳа фа са юътиҳи аҷран Ъазима.10. Саяқулу лака-л-мухалла фуна мина-л-аъроби шағалатна амвалуна ва аҳлуна фастағфир лана. Яқулуна би алсинатиҳим-м ма лайса фи қулубиҳим. Қул фа ма-й ямлику лакум-м миналлоҳи шай-ан ин арода бикум зарран ав арода бикум нафъа. Бал каналлоҳу би ма таъмалуна Хабиро.11. Бал занантум ал ла-й янқалиба-р-расулу ва-л-муъминуна ила аҳлиҳим абада-в ва зуййина залика фи қулубикум ва занантум занна-с-сав-и ва кунтум қавмам буро. 12. Ва ма-л лам юъмим биллаҳи ва расулиҳи фа инна аътадна лил кафирина Саъиро.13. Ва лиллаҳр мулку-с-самавати ва-л арз. Яғфиру лима-й яшау ва юъаззибу ма-й яшаъ. Ва каналлоҳу Ғафура-р-Раҳима. 14. Саяқулу-л мухаллафуна изан талақтум ила мағонима ли таъхузуҳа заруна наттабиъкум. Юридуна ай юбаддилу каламаллоҳ. Қул лан таттабиъуна казаликум қолаллоҳу мин қабл. Фа са яқулуна бал таҳсудунана. Бал кану ла яфқаҳуна илла қалила. 15.
Қул лил мухаллафина мина-л-аъроби са тудъавна ила қавмин ули баъсин шадидин туқотилунахум ав юслимун. Фа ин тутиъу юътикумуллоҳу аҷран ҳасана. Ва ин татаваллав кама таваллайтум-м мин қаблу юъаззибкум ъазабан алима. 16. Лайса ъала-л-аъма ҳараҷу-в ва ла ъала-л-аъраҷи ҳараҷу-в ва ла ъала-л-марйзи ҳараҷ. Ва ма-й ютиъиллаҳа ва расулаҳу юдхилҳу ҷаннатин таҷри мин таҳтиҳа-л анҳар. Ва ма-й ятавалла юъаззибҳу ъазабан алима. 17. ф Лақад разияллоҳу ъани-л-муъминина из юбайиъунака таҳта-ш-шаҷарати фаъалима ма фи қулубиҳим фа анзала-с-сакината ъалайҳим ва асабаҳум фатҳан қариба. 18. Ва мағонима касирата-й яъхузунаҳа. Ва каналлоҳу Ъазизан Ҳакима. 19. Ваъадакумуллоҳу мағонима касиратан таъхузунаҳа фа ъаҷҷала лакум ҳазиҳи ва каффа айдия-н-наси ъанкум ва ли такуна аята-л лил муъминина ва яҳдиякум сирота-м мустақима. 20. Ва ухро лам тақдиру ъалайҳа қад аҳаталлоҳу биҳа.Ва каналлоҳу ъала кулли шай-ин қадиро. 21. Ва лав қдталакуму-л-лазина кафару ла валлаву-л адбара сумма ла яҷидуна валиййа-в ва ла насиро. 22. Суннаталлоҳи-л-лати қад халат мин қабл. Ва лан таҷида ли суннатиллаҳи табдила. 23.
Ва Ҳува-л-лази каффа айдияҳум ъанкум ва айдиякум ъанҳум би батни Макката мим баъди ан азфаракум ъалайҳим. Ва каналлоҳу би ма таъмалуна басиро. 24. Ҳуму-л-лазина кафару ва саддукум ъани-л-Масҷиди-л ҳароми ва-л-ҳадя маъкуфан ай яблуға маҳиллаҳ. Ва лав ла риҷалу-м муъминуна ва нисаум муъминату-л лам таъламуҳум ан татауҳум фа тусибакум-м минҳум-м маъарратум би ғайри ъилм. Ли юдхилаллоҳу фи раҳматиҳи ма-й яшаъ. Лав тазайялу ла-ъаззабна-л-лазина кафару минҳум ъазабан алима. 25. Из ҷаъала-л-лазина кафару фи қулубиҳиму-л ҳамийята ҳамийята-л-ҷаҳилийяти фа анзалаллоҳу сакинатаҳу ъала расулиҳи ва ъала-л-муъминина ва алзамаҳум калимата-т-тақва ва кану аҳаққа биҳа ва аҳлаҳа. Ва каналлоҳу би кулли шай-ин Ъалима. 26. Лақад садақаллоҳу расулаҳу-р-руъйа би-л-ҳаққ. Ла тадхулунна-л-Масҷида-л-ҳарома ин шааллоҳу аминина муҳаллиқина руусакум ва муқассирина ла таҳафун. Фа ъалима ма лам таъламу фа ҷаъала мин дуни залика фатҳан қариба. 27. Ҳува-л-лази арсала расулаҳу би-л-ҳуда ва дини-л-ҳаққи лиюзҳираҳу ъала-д-дини куллиҳ. Ва кафа биллаҳи шаҳида. 28.
Муҳаммаду-р-расулуллоҳ. Ва-л-лазина маъаҳу ашиддау ъала-л-куффари руҳамау байнаҳум. Тароҳум руккаъан суҷҷада-й ябтағуна фазла-м миналлоҳи ва ризвана. Симаҳум фи вуҷуҳиҳим-м мин асари-с-суҷуд.3алика масалуҳум фи-т-Тавроҳ. Ва масалуҳум фи-л-Инҷили ка заръин ахраҷа шат-аҳу фа азараҳу фастағлаза фастава ъала суқиҳи юъҷибу-з-зуррдъа ли яғиза биҳиму-л- куффар. Ваъадаллоҳу-л-лазина аману ва ъамилу-с- солиҳати минҳум-м мағфирата-в ва аҷран Ъазима.29.
Сураи ФАТҲ бо хати араби
48|1|بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ إِنّا فَتَحنا لَكَ فَتحًا مُبينًا
48|2|لِيَغفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَما تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعمَتَهُ عَلَيكَ وَيَهدِيَكَ صِرٰطًا مُستَقيمًا
48|3|وَيَنصُرَكَ اللَّهُ نَصرًا عَزيزًا
48|4|هُوَ الَّذى أَنزَلَ السَّكينَةَ فى قُلوبِ المُؤمِنينَ لِيَزدادوا إيمٰنًا مَعَ إيمٰنِهِم وَلِلَّهِ جُنودُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَكانَ اللَّهُ عَليمًا حَكيمًا
48|5|لِيُدخِلَ المُؤمِنينَ وَالمُؤمِنٰتِ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها وَيُكَفِّرَ عَنهُم سَيِّـٔاتِهِم وَكانَ ذٰلِكَ عِندَ اللَّهِ فَوزًا عَظيمًا
48|6|وَيُعَذِّبَ المُنٰفِقينَ وَالمُنٰفِقٰتِ وَالمُشرِكينَ وَالمُشرِكٰتِ الظّانّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوءِ عَلَيهِم دائِرَةُ السَّوءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيهِم وَلَعَنَهُم وَأَعَدَّ لَهُم جَهَنَّمَ وَساءَت مَصيرًا
48|7|وَلِلَّهِ جُنودُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَكانَ اللَّهُ عَزيزًا حَكيمًا
48|8|إِنّا أَرسَلنٰكَ شٰهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذيرًا
48|9|لِتُؤمِنوا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ وَتُعَزِّروهُ وَتُوَقِّروهُ وَتُسَبِّحوهُ بُكرَةً وَأَصيلًا
48|10|إِنَّ الَّذينَ يُبايِعونَكَ إِنَّما يُبايِعونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوقَ أَيديهِم فَمَن نَكَثَ فَإِنَّما يَنكُثُ عَلىٰ نَفسِهِ وَمَن أَوفىٰ بِما عٰهَدَ عَلَيهُ اللَّهَ فَسَيُؤتيهِ أَجرًا عَظيمًا
48|11|سَيَقولُ لَكَ المُخَلَّفونَ مِنَ الأَعرابِ شَغَلَتنا أَموٰلُنا وَأَهلونا فَاستَغفِر لَنا يَقولونَ بِأَلسِنَتِهِم ما لَيسَ فى قُلوبِهِم قُل فَمَن يَملِكُ لَكُم مِنَ اللَّهِ شَيـًٔا إِن أَرادَ بِكُم ضَرًّا أَو أَرادَ بِكُم نَفعًا بَل كانَ اللَّهُ بِما تَعمَلونَ خَبيرًا
48|12|بَل ظَنَنتُم أَن لَن يَنقَلِبَ الرَّسولُ وَالمُؤمِنونَ إِلىٰ أَهليهِم أَبَدًا وَزُيِّنَ ذٰلِكَ فى قُلوبِكُم وَظَنَنتُم ظَنَّ السَّوءِ وَكُنتُم قَومًا بورًا
48|13|وَمَن لَم يُؤمِن بِاللَّهِ وَرَسولِهِ فَإِنّا أَعتَدنا لِلكٰفِرينَ سَعيرًا
48|14|وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ يَغفِرُ لِمَن يَشاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشاءُ وَكانَ اللَّهُ غَفورًا رَحيمًا
48|15|سَيَقولُ المُخَلَّفونَ إِذَا انطَلَقتُم إِلىٰ مَغانِمَ لِتَأخُذوها ذَرونا نَتَّبِعكُم يُريدونَ أَن يُبَدِّلوا كَلٰمَ اللَّهِ قُل لَن تَتَّبِعونا كَذٰلِكُم قالَ اللَّهُ مِن قَبلُ فَسَيَقولونَ بَل تَحسُدونَنا بَل كانوا لا يَفقَهونَ إِلّا قَليلًا
48|16|قُل لِلمُخَلَّفينَ مِنَ الأَعرابِ سَتُدعَونَ إِلىٰ قَومٍ أُولى بَأسٍ شَديدٍ تُقٰتِلونَهُم أَو يُسلِمونَ فَإِن تُطيعوا يُؤتِكُمُ اللَّهُ أَجرًا حَسَنًا وَإِن تَتَوَلَّوا كَما تَوَلَّيتُم مِن قَبلُ يُعَذِّبكُم عَذابًا أَليمًا
48|17|لَيسَ عَلَى الأَعمىٰ حَرَجٌ وَلا عَلَى الأَعرَجِ حَرَجٌ وَلا عَلَى المَريضِ حَرَجٌ وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسولَهُ يُدخِلهُ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ وَمَن يَتَوَلَّ يُعَذِّبهُ عَذابًا أَليمًا
48|18|لَقَد رَضِىَ اللَّهُ عَنِ المُؤمِنينَ إِذ يُبايِعونَكَ تَحتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فى قُلوبِهِم فَأَنزَلَ السَّكينَةَ عَلَيهِم وَأَثٰبَهُم فَتحًا قَريبًا
48|19|وَمَغانِمَ كَثيرَةً يَأخُذونَها وَكانَ اللَّهُ عَزيزًا حَكيمًا
48|20|وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغانِمَ كَثيرَةً تَأخُذونَها فَعَجَّلَ لَكُم هٰذِهِ وَكَفَّ أَيدِىَ النّاسِ عَنكُم وَلِتَكونَ ءايَةً لِلمُؤمِنينَ وَيَهدِيَكُم صِرٰطًا مُستَقيمًا
48|21|وَأُخرىٰ لَم تَقدِروا عَلَيها قَد أَحاطَ اللَّهُ بِها وَكانَ اللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرًا
48|22|وَلَو قٰتَلَكُمُ الَّذينَ كَفَروا لَوَلَّوُا الأَدبٰرَ ثُمَّ لا يَجِدونَ وَلِيًّا وَلا نَصيرًا
48|23|سُنَّةَ اللَّهِ الَّتى قَد خَلَت مِن قَبلُ وَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبديلًا
48|24|وَهُوَ الَّذى كَفَّ أَيدِيَهُم عَنكُم وَأَيدِيَكُم عَنهُم بِبَطنِ مَكَّةَ مِن بَعدِ أَن أَظفَرَكُم عَلَيهِم وَكانَ اللَّهُ بِما تَعمَلونَ بَصيرًا
48|25|هُمُ الَّذينَ كَفَروا وَصَدّوكُم عَنِ المَسجِدِ الحَرامِ وَالهَدىَ مَعكوفًا أَن يَبلُغَ مَحِلَّهُ وَلَولا رِجالٌ مُؤمِنونَ وَنِساءٌ مُؤمِنٰتٌ لَم تَعلَموهُم أَن تَطَـٔوهُم فَتُصيبَكُم مِنهُم مَعَرَّةٌ بِغَيرِ عِلمٍ لِيُدخِلَ اللَّهُ فى رَحمَتِهِ مَن يَشاءُ لَو تَزَيَّلوا لَعَذَّبنَا الَّذينَ كَفَروا مِنهُم عَذابًا أَليمًا
48|26|إِذ جَعَلَ الَّذينَ كَفَروا فى قُلوبِهِمُ الحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الجٰهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكينَتَهُ عَلىٰ رَسولِهِ وَعَلَى المُؤمِنينَ وَأَلزَمَهُم كَلِمَةَ التَّقوىٰ وَكانوا أَحَقَّ بِها وَأَهلَها وَكانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمًا
48|27|لَقَد صَدَقَ اللَّهُ رَسولَهُ الرُّءيا بِالحَقِّ لَتَدخُلُنَّ المَسجِدَ الحَرامَ إِن شاءَ اللَّهُ ءامِنينَ مُحَلِّقينَ رُءوسَكُم وَمُقَصِّرينَ لا تَخافونَ فَعَلِمَ ما لَم تَعلَموا فَجَعَلَ مِن دونِ ذٰلِكَ فَتحًا قَريبًا
48|28|هُوَ الَّذى أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ وَكَفىٰ بِاللَّهِ شَهيدًا
48|29|مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم تَرىٰهُم رُكَّعًا سُجَّدًا يَبتَغونَ فَضلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضوٰنًا سيماهُم فى وُجوهِهِم مِن أَثَرِ السُّجودِ ذٰلِكَ مَثَلُهُم فِى التَّورىٰةِ وَمَثَلُهُم فِى الإِنجيلِ كَزَرعٍ أَخرَجَ شَطـَٔهُ فَـٔازَرَهُ فَاستَغلَظَ فَاستَوىٰ عَلىٰ سوقِهِ يُعجِبُ الزُّرّاعَ لِيَغيظَ بِهِمُ الكُفّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنهُم مَغفِرَةً وَأَجرًا عَظيمًا
Тарчумаи Сураи ФАТҲ(пирӯзӣ)
Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!
1.Ҳаройна, Мо барои ту пирӯзии2 намоёнеро ҳукм кардем.
2.То Худо гуноҳи туро, он чӣ пеш аз ин буда ва он чӣ пас аз ин бошад, барои ту биёмурзад3 ва неъмати худро бар ту тамом кунад ва туро ба сироти мустақим роҳ намояд.
3.Ва Худо ёриат кунад, ёрӣ кардане пирӯзмандона.
4.ӯст, ки ба дилҳои мӯъминон оромиш фиристод, то бар имонашон пайваста бияфзояд. Ва аз они Худост лашкарҳои осмонҳову замин ва Худо донову ҳаким аст!
5.Ва то мардону занони мӯъминонро ба биҳиштҳое дохил кунад, ки дар он наҳрҳо ҷорист ва дар он ҷо ҷовидонанд ва гуноҳҳояшонро нест кунанд. Ва ин дар назди Худо комёбии бузургест!
6. Ва мардону занони мунофиқ ва мардону занони мушрикро, ки бар Худо бадгумонанд, азоб кунад. Бар гирдашон бадӣ ҳалқа занад ва Худо бар онҳо хашм гирифт ва лаънаташон кард ва ҷаҳаннамро барояшон омода кардааст ва ҷаҳаннам бад саранҷомест!
7.Аз они Худост лашкарҳои осмонҳову замин ва Худо пирӯзманду ҳаким аст!
8.Ҳаройна, Туро гувоҳидиҳандаву муждадиҳанда ва бимдиҳанда фиристодаем.
9.То ба Худову паёмбараш имон биёваред ва ёриаш кунеду бузургаш доред ва Худоро субҳгоҳ ва шомгоҳ тасбеҳ гӯед.
10.Ҳаройна, онон, ки бо ту байъат (аҳд) мекунанд, ҷуз ин нест бо Худо байъат мекунанд. Дасти4 Худо болои дастҳояшон аст. Ва ҳар кӣ байъатро бишканад, албатта, бар зиёни худ шикастааст. Ва ҳар кӣ ба он байъат, ки бо Худо бастааст, вафо кунад, ӯро музде некӯ диҳад.
11.Аз Аъроби бодиянишин онон, ки аз ҷанг қафокашӣ карданд, ба ту хоҳанд гуфт: «Дороиву касони мо моро аз ҷанг боздоштаанд, пас барои мо омурзиш бихоҳ». Ба забон чизе мегӯянд, ки дар дилашон нест. Бигӯ: «Агар Худо бароятон зиёне бихоҳад ё суде бихоҳад, чӣ касе метавонад дар баробари Худо онро дигаргун кунад?» Балки ӯст, ки ба корҳоятон огоҳ аст!
12.Оё мепиндоштед, ки паёмбар ва мӯъминон ҳаргиз назди касонашон боз нахоҳанд гашт ва дил ба ин хуш карда будед. Пиндори баде доштаед ва мардуме сазовори ҳалокат будаед.
13.Ва ҳар кас ба Худову паёмбараш имон наёвардааст, бидонад, ки ҳаройна, барои кофирон оташе сӯзон омода кардаем.
14.Аз они Худост фармонравоии осмонҳову замин. Ҳар киро бихоҳад, меомурзад ва ҳар киро бихоҳад, азоб мекунад ва Худо омурзандаву меҳрубон аст!
15. Чун барои гирифтани ғаниматҳо ба роҳ бияфтед, онон, ки аз ҷанг тахаллуф ( қафокашӣ) варзидаанд, хоҳанд гуфт:
“Бигзоред, то мо ҳам аз паи шумо биёем”! Мехоҳанд сухани Худоро дигаргун кунанд. Бигӯ: «Шумо ҳаргиз аз паи мо нахоҳед омад. Худо аз пеш чунин гуфтааст». Сипас хоҳанд гуфт: «Балки, бар мо ҳасад мебаред?» Балки, инҳо ҷуз андаке намефаҳманд.
16.Ба аъроби бодиянишин, ки аз ҷанг тахаллуф варзидаанд, бигӯ: «Ба зудӣ барои ҷанг бо мардуме сахт нерӯманд фаро хонда мешавед, ки бо онҳо меҷангед ё мусалмон мешаванд. Агар итоъат кунед, Худоятон подоше некӯ хоҳад дод ва агар ҳамчунон ки пеш аз ин сар бартофтед, сар бартобед, шуморо ба азобе дардовар азоб мекунад».
17.Бар кӯр гуноҳе нест ва бар ланг гуноҳе нест ва бар бемор гуноҳе нест. Ва ҳар кӣ аз Худову паёмбараш итоъат кунад, ӯро ба биҳиштҳое дохил мекунанд, ки дар он наҳрҳо равон аст. Ва ҳар кӣ сар бартобад, ба азобе дардовар азоб мекунад».
18.Худо аз мӯъминон, он ҳангом ки дар зери дарахт5 бо ту байъат карданд, хушнуд гашт ва донист, ки дар дилашон чӣ мегузарад. Пас, оромиш бар онҳо нозил кард ва ба фатҳе (ғалабае) наздик подошашон дод
19. ва ба ғаниматҳои бисёр, ки ба даст меоваранд. Ва Худо пирӯзманду ҳаким аст!
20.Худо бар шумо ваъдаи ғаниматҳои бисёре додааст, ки ба даст меоваред ва ин ғаниматро зудтар арзонӣ дошт ва шуморо аз осеби мардумон амон бахшид, то барои мӯъминон ибрате бошад ва ба роҳи рост ҳидояташон кунад.
21.Ва ғаниматҳои дигаре, ки ҳанӯз ба онҳо даст наёфтаед. Ҳаройна, Худо ба он иҳота дорад ва ӯ ба ҳар коре тавоност.
22.Ва агар кофирон бо шумо ба ҷанг бархезанд, пушт карда бигрезанд ва дигар ҳеҷ дӯсту ёридиҳандае намеёбанд.
23.Ин суннати Худост, ки аз пеш чунин будааст ва ту дар суннати Худо, ҳаргиз, дигаргунӣ нахоҳӣ ёфт!
24.ӯст, ки чун дар батни (мобайни) Макка бар онҳо пирӯзиятон дод, дасти онҳоро аз шумо ва дасти шуморо аз онҳо боздошт. Ва Худо бар ҳар корҳое, ки мекардед, огоҳу бино буд!
25.Онҳо ҳамонҳоянд, ки куфр варзиданд ва шуморо аз масҷиду-л-ҳаром боз доштанд ва нагузоштанд, ки қурбонӣ ба қурбонгоҳаш бирасад. Агар мардони мусалмону занони мусалмоне, ки онҳоро намешиносед, дар миёни онҳо набуданд ва бими он набуд, ки онҳоро зери пой кунед ва надониста муртакиби гуноҳ шавед, Худо дасти шуморо аз онҳо бознамедошт. Ва Худо ҳар киро бихоҳад, машмули раҳмати худ гардонад. Агар аз якдигар ҷудо мебуданд, албатта, кофиронашонро ба азобе дардовар азоб мекардем.
26.Он гоҳ ки кофирон тасмим гирифтанд, ки дил ба таъассуб, таъассуби ҷоҳилӣ супоранд (ва тасмим гирифтанд, ки мусалмонон вориди Макка шаванд), Худо низ оромиши Худро бар дили паёмбараш ва мӯъминон фурӯ фиристод ва тақворо лозимашон кард, (ихлос ва итоъати онҳо аз Худо ва расулаш) ки инҳо ба тақво сазовортару шоистатар буданд ва Худо бар ҳар чизе доност!
27.Ҳаройна, Худо хоби паёмбарашро ба ростӣ пайваст, ки гуфта буд: “Агар Худо бихоҳад, эмин гурӯҳе сар тарошида ва гурӯҳе мӯй кӯтоҳ карда, бе ҳеҷ биме ба масҷиду-л-ҳаром дохил мешавед”. Худо чизҳое медонист, ки шумо намедонистед. Ва ҷуз он дар ҳамин наздикӣ фатҳе (фатҳи Хайбар) насиби шумо карда буд.
28.ӯст, ки паёмбарашро ба ҳидоят ба дини ҳақ фиристод, то он динро бар ҳамаи динҳо пирӯз гардонад. Ва Худо барои шоҳидӣ додан кофист!
29.Муҳаммад – паёмбари Худо ва касоне, ки бо ӯ ҳастанд, бар кофирон сахтгиранд ва бо якдигар меҳрубон (яъне, дар муқобили мухолифони динашон сахтгирӣ мекунанд ва дар муқобили мувофиқони дини худ меҳру нармиш ва утуфат нишон медиҳанд, чунки Худованд ба мӯъминон фармон додааст, ки нисбат ба куффор ғализ ва сахтгир бошанд). Ононро бинӣ, ки рукӯъ мекунанд, ба саҷда меоянд (яъне, порсоёни шаб ва шерони рӯз ҳастанд) ва (ба василаи тоъату ибодати Худ) талабкунандаи фазлу хушнудии Худо ҳастанд. Нишонаашон асари саҷдаест, ки бар чеҳраи онҳост5. Ин аст васфашон дар Таврот ва дар Инҷил, ки чун киштзоре ҳастанд, ки ҷавона (хӯша) бизанад ва он ҷавона маҳкам шавад ва бар пояҳои худ биистад ва кишоварзонро ба ҳайрат водорад (мӯъминон низ ҳамин гунаанд ва лаҳзае аз ҳаракат бознамеистанд ва мисли гандум саркашида, хӯша мезананд. Он хӯшаҳо парвариш ёфта, борвар мешаванд. Ин пешрафту қувва ва қудратро Худо насиби мӯъминон мекунад), то он ҷо, ки кофиронро ба хашм оварад. Худо аз миёни онҳо касонеро, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста кардаанд, ба омурзиш ва мукофоте бузург ваъда додааст!
