СУРАТУ-Л-БАЙЙИНАҲ бо хатти кирили
(8 оях) (Сураи 98)
Бисмиллаҳи-р-Раҳмани-р-Раҳим
Лам якуни-л-лазина кафару мин аҳли-л-китаби ва-л мушрикина мунфаккина ҳатта таъ тияҳуму-л баййинаҳ. 1. Расулу-м миналлоҳи ятлу суҳуфа-м мутаҳҳараҳ 2. Фиҳа кутубун қаййимаҳ. 3. Ва ма тафаррақа-л-лазина уту-л-китаба илла мим баъди ма ҷаатҳуму-л-баййинаҳ. 4. Ва ма умиру илла ли яъбудуллоҳа мухлисина лаҳу-д-дина ҳунафаа ва юқиму-с салата ва юъту-з-закаҳ Ва залика дину-л-қаййимаҳ 5. ,
Инна-л-лазина кафару мин аҳли-л-китаби ва-л мушрикина фи нари Ҷаҳаннама холидина фиҳа. Улаика ҳум шарру-л-барийяҳ. 6. Инна-л-лазина аману ва ъамилу-с-солиҳати улаика ҳум хайру-л-барийяҳ. 7. Ҷазауҳум ъинда Раббиҳим ҷаннату ъаднин таҷри мин таҳтиҳа-л-анҳару холидина фиҳа абада-р- разияллоҳу ъанҳум ва разу ъанҳ. Залика ли ман хашия Раббаҳ. 8.
Сураи БАЙЙИНАҲ бо хати арабӣ
98|1|بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ لَم يَكُنِ الَّذينَ كَفَروا مِن أَهلِ الكِتٰبِ وَالمُشرِكينَ مُنفَكّينَ حَتّىٰ تَأتِيَهُمُ البَيِّنَةُ
98|2|رَسولٌ مِنَ اللَّهِ يَتلوا صُحُفًا مُطَهَّرَةً
98|3|فيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ
98|4|وَما تَفَرَّقَ الَّذينَ أوتُوا الكِتٰبَ إِلّا مِن بَعدِ ما جاءَتهُمُ البَيِّنَةُ
98|5|وَما أُمِروا إِلّا لِيَعبُدُوا اللَّهَ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ حُنَفاءَ وَيُقيمُوا الصَّلوٰةَ وَيُؤتُوا الزَّكوٰةَ وَذٰلِكَ دينُ القَيِّمَةِ
98|6|إِنَّ الَّذينَ كَفَروا مِن أَهلِ الكِتٰبِ وَالمُشرِكينَ فى نارِ جَهَنَّمَ خٰلِدينَ فيها أُولٰئِكَ هُم شَرُّ البَرِيَّةِ
98|7|إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ أُولٰئِكَ هُم خَيرُ البَرِيَّةِ
98|8|جَزاؤُهُم عِندَ رَبِّهِم جَنّٰتُ عَدنٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها أَبَدًا رَضِىَ اللَّهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ ذٰلِكَ لِمَن خَشِىَ رَبَّهُ
Тарчумаи Сураи БАЙЙИНАҲ
Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!
1.Кофирони аҳли китоб ва мушрикон даст барнадоранд (аз куфри худ), то барояшон ҳуҷҷате равшан биёяд-
2.паёмбаре аз ҷониби Худо, ки саҳифаҳои покро мехонад,
3.дар онҳо навиштаҳоест росту дуруст.
4.Ва аҳли китоб пароканда нашуданд, магар аз он пас, ки барояшон бурҳоне равшан омад.
5.Ва ононро фақат ин фармон доданд, ки Худоро бипарастанд, дар ҳоле ки дар дини ӯ ихлос меварзанд. Ва намоз гузоранду закот диҳанд. Ин аст дини дурусту рост!
6. Ҳаройна, аз аҳли китоб онҳо, ки кофиранд ва низ мушрикон дар оташи ҷаҳаннаманд ва дар он ҳамеша хоҳанд буд. Инҳо бадтарини офаридагонанд.
7.Ҳаройна, касоне, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста мекунанд, беҳтарини офаридагонанд.
8.Подошашон дар назди Парвардигорашон биҳиштҳоест ҷовид, ки дар он наҳрҳо ҷорист. То абад дар он ҷоянд. Худо аз онҳо хушнуд аст ва онҳо аз Худо хушнуданд. Ва ин хоси касест, ки аз Парвардигораш битарсад.
