Артикли ишоратии -е бо ҷонишинҳои ишоратӣ ва калимаи | як дар ҷудо кардан ва таъин намудани исми муайяншавандаи ҷумлаи пайрав ҳамвазифа мешавад. Аз ин ҷост, ки бо исми муайяншаванда дар як вақт ҳам артикли -е, ҳам ҷонишини ишоратӣ ё калимаи як ис-тифода мешавад. Дар ин сурат исми муайяншаванда таъкид меёбад. …
Читать далееНигоҳе ба забони рӯзномаҳои тоҷик: Аз «Бухорои шариф» то «Ҷумҳурият»
Матбуот ба забони тоҷикӣ таърихи тӯлонӣ надорад. Аввалин намунаҳои он ҳам бо вазидани насими дигаргуниҳои илмиву техникӣ дар нимаи дувуми асри XVIII дар Ҳиндустон пайдо шудааст. Аввалин рузномаҳо дар Ҳиндустон (рузномаҳои «Ҳигиз газет» ва «Бангол- газет» соли 1780) бо сутунҳои алоҳида ба забони тоҷикӣ ва рузномаи тоҷикии «Ҷоми ҷаҳоннамо» дар …
Читать далееИстиқлол ва забоншиносии тоҷик
Истиқлол ва равандҳои сиёсиву фарҳангии давраи навини рушди таърихии Тоҷикистони соҳибистиқлол дар назди равшанфикрон ва зиёиёни кишвар вазифаҳои нав мегузорад. Дар ин марҳилаи таърихсоз муайян кардани самтҳои асосии инкишофи ҷомеа, тарбияи наслҳои имрӯза дар руҳияи ватандӯстиву ватанпарастӣ, баланд бардоштани сатҳи худогоҳӣ ва худшиносии миллӣ ва бад-ин василаву роҳҳои дигар таъмини …
Читать далееКӯшишҳои навсозии забони адабии тоҷикӣ дар ибтидои саддаи XX
Охири солҳои 20-ва авоили солҳои 30-юми асри гузашта дар таърихи забони тоҷикӣ ҳодисаҳое ба вуқӯъ пайвастанд, ки баҳсу мунозира дар атрофи суду зиёни онҳо то рӯзгорони мо ҳамчунон идома дорад. Ин ҳодисаҳо иборат буданд аз табдили алифбои анъанавии тоҷикон (арабӣ) ба лотинӣ, таҳия ва танзими имлои нав, таъйини чигунагии забони …
Читать далееЗабони тоҷикӣ нахустунсури пояи фарҳангии миллат
Забон бузургтарин сармояи фарҳангӣ ва муҳимтарин омили нигаҳдорӣ, ҳимоя ва интиқолдиҳандаи фарҳангу тамаддун ва суннату анъанаҳои ҳар миллат буда, дар ҳифозати асолати миллӣ ва ба ояндагон мерос гузоштани ҳувияти миллӣ нақши ҳалкунанда дорад. Забон оинаи тамомнамои шуури иҷтимоӣ ва рангу бӯи арзишҳои миллии ҳар қавму миллат аст. Забони модарӣ нахустин …
Читать далееХабар – меҳвари ҷумла
Хабар чунон ки гуфта шуд, яке аз сараъзои љумла буда, амал, њолату вазъият ва аломатеро ифода менамояд, ки ба предмети сухан—мубтадо нигаронида шудааст. Дигар аъзоњои љумла (њол, пуркунанда ва муайянкунандаи таркиби хабар) ба хабар тобеъ гашта, ба воситаи он ба мубтадо муносибат пайдо мекунанд. Ба вазифаи хабар асосан феъл серистифода …
Читать далее